zhōng tái wǔ tí yù ruǐ luàn qián táng chāng guān yù ruǐ zuì shèng中台五题·玉蕊(乱前唐昌观玉蕊最盛)
táng chāng shù yǐ huāng, tiān yì juàn wén chāng.唐昌树已荒,天意眷文昌。xiǎo rù wēi fēng qǐ, chūn shí xuě mǎn qiáng.晓入微风起,春时雪满墙。
zhōng tái wǔ tí yù ruǐ luàn qián táng chāng guān yù ruǐ zuì shèng中台五題·玉蕊(亂前唐昌觀玉蕊最盛)
táng chāng shù yǐ huāng, tiān yì juàn wén chāng.唐昌樹已荒,天意眷文昌。xiǎo rù wēi fēng qǐ, chūn shí xuě mǎn qiáng.曉入微風起,春時雪滿牆。
唐昌树已荒,天意眷文昌。晓入微风起,春时雪满墙。
郑谷(约851~910)唐朝末期著名诗人。字守愚,汉族,江西宜春市袁州区人。僖宗时进士,官都官郎中,人称郑都官。又以《鹧鸪诗》得名,人称郑鹧鸪。其诗多写景咏物之作,表现士大夫的闲情逸致。风格清新通俗,但流于浅率。曾与许裳、张乔等唱和往还,号“芳林十哲”。原有集,已散佚,存《云台编》。...