诗文在线查询

cháng tíng yuàn màn jiàn chuī jǐn
长亭怨慢·渐吹尽

jiàn chuī jǐn, zhī tóu xiāng xù, shì chù rén jiā, lǜ shēn mén hù.
渐吹尽，枝头香絮，是处人家，绿深门户。
yuǎn pǔ yíng huí, mù fān líng luàn xiàng hé xǔ? yuè rén duō yǐ, shuí dé shì cháng tíng shù? shù ruò yǒu qíng shí, bú huì dé qīng qīng rú cǐ!
远浦萦回，暮帆零乱向何许？阅人多矣，谁得似长亭树？树若有情时，不会得青青如此！
rì mù, wàng gāo chéng bú jiàn, zhī jiàn luàn shān wú shù.
日暮，望高城不见，只见乱山无数。
wéi láng qù yě, zěn wàng dé yù huán fēn fù: dì yī shì zǎo zǎo guī lái, pà hóng è wú rén wéi zhǔ.
韦郎去也，怎忘得、玉环分付：第一是早早归来，怕红萼无人为主。
suàn kōng yǒu bìng dāo, nán jiǎn lí chóu qiān lǚ.
算空有并刀，难剪离愁千缕。