shì ér示儿
wén néng huàn gǔ yú wú fǎ, xué dàn qióng yuán zì bù yí.文能换骨余无法,学但穷源自不疑。chǐ huō tóu tóng fāng wù cǐ, nǎi wēng jiàn shì kě lián chí!齿豁头童方悟此,乃翁见事可怜迟!
shì ér示兒
wén néng huàn gǔ yú wú fǎ, xué dàn qióng yuán zì bù yí.文能換骨餘無法,學但窮源自不疑。chǐ huō tóu tóng fāng wù cǐ, nǎi wēng jiàn shì kě lián chí!齒豁頭童方悟此,乃翁見事可憐遲!
文能换骨余无法,学但穷源自不疑。齿豁头童方悟此,乃翁见事可怜迟!
陆游(1125—1210),字务观,号放翁。汉族,越州山阴(今浙江绍兴)人,南宋著名诗人。少时受家庭爱国思想熏陶,高宗时应礼部试,为秦桧所黜。孝宗时赐进士出身。中年入蜀,投身军旅生活,官至宝章阁待制。晚年退居家乡。创作诗歌今存九千多首,内容极为丰富。著有《剑南诗稿》、《渭南文集》、《南唐书》、《老学庵笔记》等。...