dá zhū yuán huì
答朱元晦
bìng zhěn jīng nián wò wò zhōu, mǎn tíng fēng yè yòu yín qiū.
病枕经年卧沃洲，满庭枫叶又吟秋。
shū lái rú jiàn jiù rén miàn, dú le hái tiān chén shì chóu.
书来如见旧人面，读了还添尘世愁。
yōu guó zhì jīn yí bái fà, qióng jīng kōng zì kuì qián xiū.
忧国至今遗白发，穷经空自愧前修。
wǔ yí xiū zuò xiāng sī mèng, wǒ yǐ gān xīn lǎo cǐ qiū.
武夷休作相思梦，我已甘心老此丘。
病枕经年卧沃洲，满庭枫叶又吟秋。书来如见旧人面，读了还添尘世愁。忧国至今遗白发，穷经空自愧前修。武夷休作相思梦，我已甘心老此丘。
