chū běi guān èr lǐ出北关二里
tuō yī mìng pū xǐ chén āi, lí luò rén jiā wèi jiàn méi.脱衣命仆洗尘埃,篱落人家未见梅。chū dé chéng mén néng jǐ bù, chuán tóu biàn yǒu bái ōu lái.出得城门能几步,船头便有白鸥来。
chū běi guān èr lǐ出北關二裏
tuō yī mìng pū xǐ chén āi, lí luò rén jiā wèi jiàn méi.脫衣命仆洗塵埃,籬落人家未見梅。chū dé chéng mén néng jǐ bù, chuán tóu biàn yǒu bái ōu lái.出得城門能幾步,船頭便有白鷗來。
脱衣命仆洗尘埃,篱落人家未见梅。出得城门能几步,船头便有白鸥来。
叶绍翁,南宋中期诗人,字嗣宗,号靖逸,处州龙泉人。祖籍建安(今福建建瓯),本姓李,后嗣于龙泉(今属浙江丽水)叶氏。生卒年不详。曾任朝廷小官。其学出自叶适,他长期隐居钱塘西湖之滨,与真德秀交往甚密,与葛天民互相酬唱。...