zá xìng杂兴
nán shān shǒu zì zhǔ cāng tái, zhú gé chái fēi cì dì kāi.南山手自斸苍苔,竹阁柴扉次第开。èr shí lǐ jiān yún bù duàn, qǐ róng yì diǎn shì zhǔ lái.二十里间云不断,岂容一点市麈来。
zá xìng雜興
nán shān shǒu zì zhǔ cāng tái, zhú gé chái fēi cì dì kāi.南山手自斸蒼苔,竹閣柴扉次第開。èr shí lǐ jiān yún bù duàn, qǐ róng yì diǎn shì zhǔ lái.二十裏間雲不斷,豈容一點市麈來。
南山手自斸苍苔,竹阁柴扉次第开。二十里间云不断,岂容一点市麈来。
陆游(1125—1210),字务观,号放翁。汉族,越州山阴(今浙江绍兴)人,南宋著名诗人。少时受家庭爱国思想熏陶,高宗时应礼部试,为秦桧所黜。孝宗时赐进士出身。中年入蜀,投身军旅生活,官至宝章阁待制。晚年退居家乡。创作诗歌今存九千多首,内容极为丰富。著有《剑南诗稿》、《渭南文集》、《南唐书》、《老学庵笔记》等。...