zá gǎn杂感
gù jiù shū lái fǎng sǐ shēng, shí wén bāo zhuó kòu chái jīng.故旧书来访死生,时闻剥啄叩柴荆。zì jiē bù jí dōng jiā lǎo, zhì sǐ wú rén shí xìng míng.自嗟不及东家老,至死无人识姓名。
zá gǎn雜感
gù jiù shū lái fǎng sǐ shēng, shí wén bāo zhuó kòu chái jīng.故舊書來訪死生,時聞剝啄叩柴荊。zì jiē bù jí dōng jiā lǎo, zhì sǐ wú rén shí xìng míng.自嗟不及東家老,至死無人識姓名。
故旧书来访死生,时闻剥啄叩柴荆。自嗟不及东家老,至死无人识姓名。
陆游(1125—1210),字务观,号放翁。汉族,越州山阴(今浙江绍兴)人,南宋著名诗人。少时受家庭爱国思想熏陶,高宗时应礼部试,为秦桧所黜。孝宗时赐进士出身。中年入蜀,投身军旅生活,官至宝章阁待制。晚年退居家乡。创作诗歌今存九千多首,内容极为丰富。著有《剑南诗稿》、《渭南文集》、《南唐书》、《老学庵笔记》等。...