dú shū
读书
dú shū sì gēng dēng yù jǐn, xiōng zhōng tài huá pán qiān rèn.
读书四更灯欲尽,胸中太华蟠千仞。
yǎng hū qīng tiān nà de wén, qióng dào bái tóu yóu zì xìn.
仰呼青天那得闻,穷到白头犹自信。
cè míng wěi zhì běn wèi guó, qǐ dàn kōng qǔ huáng jīn yìn.
策名委质本为国,岂但空取黄金印。
gù dū jí jīn bù rěn shuō, kōng gōng yè yè fēi qiū lín.
故都即今不忍说,空宫夜夜飞秋磷。
shì chū xǔ shēn bèi jì qì, suì wǎn suǒ lì cán lián lìn, zhèng kàn fèn qiè guǐ chéng gōng, yǐ fù yōng róng tuō guān xìn.
士初许身辈稷契,岁晚所立惭廉蔺,正看愤切诡成功,已复雍容托观衅。
suī rán zhī rén yào wèi yì, jù kě lì qīng tiān xià shì.
虽然知人要未易,讵可例轻天下士。
jūn bú jiàn cháng sōng wò hè kùn fēng shuāng, shí lái yì lì fú míng táng.
君不见长松卧壑困风霜,时来屹立扶明堂。
读书四更灯欲尽,胸中太华蟠千仞。仰呼青天那得闻,穷到白头犹自信。策名委质本为国,岂但空取黄金印。故都即今不忍说,空宫夜夜飞秋磷。士初许身辈稷契,岁晚所立惭廉蔺,正看愤切诡成功,已复雍容托观衅。虽然知人要未易,讵可例轻天下士。君不见长松卧壑困风霜,时来屹立扶