chūn yóu春游
shú shí cóng lái shǎo tiān sè, dōng wú kuàng shì zú chūn hán.熟食从来少天色,东吴况是足春寒。chéng nán jí cǎo kě tòng yǐn, ān dé jiǔ cháng rú hǎi kuān?城南藉草可痛饮,安得酒肠如海宽?
chūn yóu春遊
shú shí cóng lái shǎo tiān sè, dōng wú kuàng shì zú chūn hán.熟食從來少天色,東吳況是足春寒。chéng nán jí cǎo kě tòng yǐn, ān dé jiǔ cháng rú hǎi kuān?城南藉草可痛飲,安得酒腸如海寬?
熟食从来少天色,东吴况是足春寒。城南藉草可痛饮,安得酒肠如海宽?
陆游(1125—1210),字务观,号放翁。汉族,越州山阴(今浙江绍兴)人,南宋著名诗人。少时受家庭爱国思想熏陶,高宗时应礼部试,为秦桧所黜。孝宗时赐进士出身。中年入蜀,投身军旅生活,官至宝章阁待制。晚年退居家乡。创作诗歌今存九千多首,内容极为丰富。著有《剑南诗稿》、《渭南文集》、《南唐书》、《老学庵笔记》等。...