pái mèn排闷
xī sài shān qián chuī dí shēng, qū zhōng yǐ guò luò yáng chéng.西塞山前吹笛声,曲终已过雒阳城。jūn néng xǐ jǐn shì jiān niàn, hé chǔ lóu tái wú yuè míng!君能洗尽世间念,何处楼台无月明!
pái mèn排悶
xī sài shān qián chuī dí shēng, qū zhōng yǐ guò luò yáng chéng.西塞山前吹笛聲,曲終已過雒陽城。jūn néng xǐ jǐn shì jiān niàn, hé chǔ lóu tái wú yuè míng!君能洗盡世間念,何處樓台無月明!
西塞山前吹笛声,曲终已过雒阳城。君能洗尽世间念,何处楼台无月明!
陆游(1125—1210),字务观,号放翁。汉族,越州山阴(今浙江绍兴)人,南宋著名诗人。少时受家庭爱国思想熏陶,高宗时应礼部试,为秦桧所黜。孝宗时赐进士出身。中年入蜀,投身军旅生活,官至宝章阁待制。晚年退居家乡。创作诗歌今存九千多首,内容极为丰富。著有《剑南诗稿》、《渭南文集》、《南唐书》、《老学庵笔记》等。...