xuě hòu xún méi ǒu dé jué jù shí shǒu雪後寻梅偶得绝句十首
shuāng què fēi lái zào wǔ qíng, yī zhī méi yǐng xiàng chuāng héng.双鹊飞来噪午晴,一枝梅影向窗横。yōu rén sù zuì xián yī zhěn, bù dài wén xiāng yǐ jiě chéng.幽人宿醉闲欹枕,不待闻香已解酲。
xuě hòu xún méi ǒu dé jué jù shí shǒu雪後尋梅偶得絕句十首
shuāng què fēi lái zào wǔ qíng, yī zhī méi yǐng xiàng chuāng héng.雙鵲飛來噪午晴,一枝梅影向窗橫。yōu rén sù zuì xián yī zhěn, bù dài wén xiāng yǐ jiě chéng.幽人宿醉閑欹枕,不待聞香已解酲。
双鹊飞来噪午晴,一枝梅影向窗横。幽人宿醉闲欹枕,不待闻香已解酲。
陆游(1125—1210),字务观,号放翁。汉族,越州山阴(今浙江绍兴)人,南宋著名诗人。少时受家庭爱国思想熏陶,高宗时应礼部试,为秦桧所黜。孝宗时赐进士出身。中年入蜀,投身军旅生活,官至宝章阁待制。晚年退居家乡。创作诗歌今存九千多首,内容极为丰富。著有《剑南诗稿》、《渭南文集》、《南唐书》、《老学庵笔记》等。...