yù huái
寓怀
tuō sù wèi wèi jī, duǎn hè wèi wèi hán zhòng huǐ xīn zì kě, shēn kùn qì yù wán.
脱粟未为饥,短褐未为寒;众毁心自可,身困气愈完。
máo wū suī sān jiān, fū zuò zé yǐ kuān zhuó jiǔ bù mǎn piáo, hào gē yǒu yú huān.
茆屋虽三间,趺坐则已宽;浊酒不满瓢,浩歌有余欢。
lù shí qī zǐ lè, gōng míng hòu rén kàn.
禄食妻子乐,功名後人看。
chéng bài liǎng wō jiǎo, guì jiàn yī shǔ gān.
成败两蜗角,贵贱一鼠肝。
máng máng bǎi nián mèng, dǐ wù kān kòng tuán? bù rú xué cān xiá, zhù cǐ shuāng jiá dān.
芒芒百年梦,底物堪控抟?不如学餐霞,驻此双颊丹。
xíng pī zhōng nán yún, fēi dù huáng hé tuān, kuī rán guò kōng chéng, rén yán gǔ cháng ān, shuāng lù méng jīng zhēn, kuì rán zēng yǒng tàn.
行披终南云,飞渡黄河湍,岿然过空城,人言古长安,霜露蒙荆榛,喟然增永叹。
脱粟未为饥,短褐未为寒;众毁心自可,身困气愈完。茆屋虽三间,趺坐则已宽;浊酒不满瓢,浩歌有余欢。禄食妻子乐,功名後人看。成败两蜗角,贵贱一鼠肝。芒芒百年梦,底物堪控抟?不如学餐霞,驻此双颊丹。行披终南云,飞渡黄河湍,岿然过空城,人言古长安,霜露蒙荆榛,喟然