zá gǎn shí shǒu yǐ yě kuàng shā àn jìng tiān gāo qiū yuè míng wèi yùn
杂感十首以野旷沙岸净天高秋月明为韵
mó jìng yào shǐ míng, shì jǐ yào shǐ jìng nài hé shì wú xīn, bù ruò jǐ yǔ jìng? gòu wū tǎng wèi chú, qiū háo jí wéi bìng.
磨镜要使明，拭几要使净；奈何视吾心，不若几与镜？垢污倘未除，秋毫即为病。
wú cáo yì shèng tú, kě bù xué yán mèng?
吾曹亦圣徒，可不学颜孟？
磨镜要使明，拭几要使净；奈何视吾心，不若几与镜？垢污倘未除，秋毫即为病。吾曹亦圣徒，可不学颜孟？
