zá yǒng杂咏
shì qūn fēng bō guī kě lè, shēng rú yóu zhuì sǐ hé bēi? jí rú cǐ shǒu zhōng wú qiǎo, nà de suí rén jǐn zuò chī!仕囷风波归可乐,生如疣赘死何悲?极如此手终无巧,那得随人尽作痴!
zá yǒng雜詠
shì qūn fēng bō guī kě lè, shēng rú yóu zhuì sǐ hé bēi? jí rú cǐ shǒu zhōng wú qiǎo, nà de suí rén jǐn zuò chī!仕囷風波歸可樂,生如疣贅死何悲?極如此手終無巧,那得隨人盡作癡!
仕囷风波归可乐,生如疣赘死何悲?极如此手终无巧,那得随人尽作痴!
陆游(1125—1210),字务观,号放翁。汉族,越州山阴(今浙江绍兴)人,南宋著名诗人。少时受家庭爱国思想熏陶,高宗时应礼部试,为秦桧所黜。孝宗时赐进士出身。中年入蜀,投身军旅生活,官至宝章阁待制。晚年退居家乡。创作诗歌今存九千多首,内容极为丰富。著有《剑南诗稿》、《渭南文集》、《南唐书》、《老学庵笔记》等。...