chǐ fā tàn
齿发叹
lè tiān bēi tuō fà, tuì zhī tàn duò chǐ wú nián chuí jiǔ shí, cǐ shì yǐ wǎn yǐ.
乐天悲脱发,退之叹堕齿;吾年垂九十,此事已晚矣。
fā tuō fáng wēi guān, chǐ duò fèi dà jué, chén xīng duì qīng jìng, hé yǐ wèi jì mò? zào wù běn wú xīn, qǐ yù shǐ rǔ shuāi.
发脱妨危冠,齿堕废大嚼,晨兴对清镜,何以慰寂寞?造物本无心,岂欲使汝衰。
hé bù wàng cháng kōng, liǎng yào wú tíng shí!
曷不望长空,两曜无停时!
乐天悲脱发,退之叹堕齿;吾年垂九十,此事已晚矣。发脱妨危冠,齿堕废大嚼,晨兴对清镜,何以慰寂寞?造物本无心,岂欲使汝衰。曷不望长空,两曜无停时!