dú yì读易
léi qū bào jí shí shí jù, bái fà chéng shuāi rì rì zēng.羸躯抱疾时时剧,白发乘衰日日增。jìng sǎo dōng chuāng dú zhōu yì, xiào rén tóu lǎo yù yī sēng.净扫东窗读周易,笑人投老欲依僧。
dú yì讀易
léi qū bào jí shí shí jù, bái fà chéng shuāi rì rì zēng.羸軀抱疾時時劇,白發乘衰日日增。jìng sǎo dōng chuāng dú zhōu yì, xiào rén tóu lǎo yù yī sēng.淨掃東窗讀周易,笑人投老欲依僧。
羸躯抱疾时时剧,白发乘衰日日增。净扫东窗读周易,笑人投老欲依僧。
陆游(1125—1210),字务观,号放翁。汉族,越州山阴(今浙江绍兴)人,南宋著名诗人。少时受家庭爱国思想熏陶,高宗时应礼部试,为秦桧所黜。孝宗时赐进士出身。中年入蜀,投身军旅生活,官至宝章阁待制。晚年退居家乡。创作诗歌今存九千多首,内容极为丰富。著有《剑南诗稿》、《渭南文集》、《南唐书》、《老学庵笔记》等。...