tí hǎi shǒu zuò xiá kè xiàng题海首座侠客像
zhào wèi hú chén qiān zhàng huáng, yí mín gāo xuè bǎo chái láng.赵魏胡尘千丈黄，遗民膏血饱豺狼。gōng míng bù qiǎn sī rén le, wú nài hé róng bái miàn láng!功名不遣斯人了，无奈和戎白面郎！
tí hǎi shǒu zuò xiá kè xiàng題海首座俠客像
zhào wèi hú chén qiān zhàng huáng, yí mín gāo xuè bǎo chái láng.趙魏胡塵千丈黃，遺民膏血飽豺狼。gōng míng bù qiǎn sī rén le, wú nài hé róng bái miàn láng!功名不遣斯人了，無奈和戎白麵郎！
赵魏胡尘千丈黄，遗民膏血饱豺狼。功名不遣斯人了，无奈和戎白面郎！
陆游（1125—1210），字务观，号放翁。汉族，越州山阴（今浙江绍兴）人，南宋著名诗人。少时受家庭爱国思想熏陶，高宗时应礼部试，为秦桧所黜。孝宗时赐进士出身。中年入蜀，投身军旅生活，官至宝章阁待制。晚年退居家乡。创作诗歌今存九千多首，内容极为丰富。著有《剑南诗稿》、《渭南文集》、《南唐书》、《老学庵笔记》等。...
