shì zhōng píng qù cháng wù xì zuò室中屏去长物戏作
jiǔ cóng zhāo dài qǐ cán hái, hé chā suí háng ǒu wèi mái.久从昭代乞残骸,荷锸随行偶未埋。sì bì jǐn kōng jūn wù guài, cái liú yī wù jí guān huái.四壁尽空君勿怪,才留一物即关怀。
shì zhōng píng qù cháng wù xì zuò室中屏去長物戲作
jiǔ cóng zhāo dài qǐ cán hái, hé chā suí háng ǒu wèi mái.久從昭代乞殘骸,荷鍤隨行偶未埋。sì bì jǐn kōng jūn wù guài, cái liú yī wù jí guān huái.四壁盡空君勿怪,才留一物即關懷。
久从昭代乞残骸,荷锸随行偶未埋。四壁尽空君勿怪,才留一物即关怀。
陆游(1125—1210),字务观,号放翁。汉族,越州山阴(今浙江绍兴)人,南宋著名诗人。少时受家庭爱国思想熏陶,高宗时应礼部试,为秦桧所黜。孝宗时赐进士出身。中年入蜀,投身军旅生活,官至宝章阁待制。晚年退居家乡。创作诗歌今存九千多首,内容极为丰富。著有《剑南诗稿》、《渭南文集》、《南唐书》、《老学庵笔记》等。...