chóng yáng bú jiàn jú重阳不见菊
xì mǎ jiā chén jú wèi huáng, yǒu rén chóu chàng dú chí shāng.戏马佳辰菊未黄，有人惆怅独持觞。xīn zhī bù zuò cōng cōng yì, gù yù líng hán bào zǎo shuāng.心知不作匆匆意，故欲凌寒报早霜。
chóng yáng bú jiàn jú重陽不見菊
xì mǎ jiā chén jú wèi huáng, yǒu rén chóu chàng dú chí shāng.戲馬佳辰菊未黃，有人惆悵獨持觴。xīn zhī bù zuò cōng cōng yì, gù yù líng hán bào zǎo shuāng.心知不作匆匆意，故欲淩寒報早霜。
戏马佳辰菊未黄，有人惆怅独持觞。心知不作匆匆意，故欲凌寒报早霜。
宋祁（998～1061）北宋文学家。字子京，安州安陆（今湖北安陆）人，后徙居开封雍丘（今河南杞县）。天圣二年进士，官翰林学士、史馆修撰。与欧阳修等合修《新唐书》，书成，进工部尚书，拜翰林学士承旨。卒谥景文，与兄宋庠并有文名，时称“二宋”。诗词语言工丽，因《玉楼春》词中有“红杏枝头春意闹”句，世称“红杏尚书”。...
