xī shàng溪上
zhàng cè xī biān xìng jìn guī, piàn yún hé shì zhú rén fēi.杖策溪边兴尽归，片云何事逐人飞。piāo rán zì shì wú xīn wù, yù qù hái lái shàng kè yī.飘然自是无心物，欲去还来上客衣。
zhàng cè xī biān xìng jìn guī, piàn yún hé shì zhú rén fēi.杖策溪邊興盡歸，片雲何事逐人飛。piāo rán zì shì wú xīn wù, yù qù hái lái shàng kè yī.飄然自是無心物，欲去還來上客衣。
杖策溪边兴尽归，片云何事逐人飞。飘然自是无心物，欲去还来上客衣。
宋祁（998～1061）北宋文学家。字子京，安州安陆（今湖北安陆）人，后徙居开封雍丘（今河南杞县）。天圣二年进士，官翰林学士、史馆修撰。与欧阳修等合修《新唐书》，书成，进工部尚书，拜翰林学士承旨。卒谥景文，与兄宋庠并有文名，时称“二宋”。诗词语言工丽，因《玉楼春》词中有“红杏枝头春意闹”句，世称“红杏尚书”。...
