tí tí jǔ gōng huì tíng题提举公会亭
yī huī xuān yì sì yán tōng, cǎo shù yī rán jiē jiù gōng.一翚轩翼四簷通，草树依然接旧宫。yuàn wài zì piāo xīn suì xuě, tái biān shuí shí gù wáng fēng.苑外自飘新岁雪，台边谁识故王风。
tí tí jǔ gōng huì tíng題提舉公會亭
yī huī xuān yì sì yán tōng, cǎo shù yī rán jiē jiù gōng.一翬軒翼四簷通，草樹依然接舊宮。yuàn wài zì piāo xīn suì xuě, tái biān shuí shí gù wáng fēng.苑外自飄新歲雪，台邊誰識故王風。
一翚轩翼四簷通，草树依然接旧宫。苑外自飘新岁雪，台边谁识故王风。
宋祁（998～1061）北宋文学家。字子京，安州安陆（今湖北安陆）人，后徙居开封雍丘（今河南杞县）。天圣二年进士，官翰林学士、史馆修撰。与欧阳修等合修《新唐书》，书成，进工部尚书，拜翰林学士承旨。卒谥景文，与兄宋庠并有文名，时称“二宋”。诗词语言工丽，因《玉楼春》词中有“红杏枝头春意闹”句，世称“红杏尚书”。...
