dá dào qīng shè rén tóng zhú zhī cháo答道卿舍人桐竹之嘲
tóng zhú lián yún ā gé xī, xiū jīng nóng yè bì xuán tí.桐竹连云阿阁西，脩茎浓叶蔽璇题。běn lái luán yuè pái xiáng dì, zhèng kǒng jī qín bù jiè qī.本来鸾鸑排翔地，正恐羁禽不借栖。
tóng zhú lián yún ā gé xī, xiū jīng nóng yè bì xuán tí.桐竹連雲阿閣西，脩莖濃葉蔽璿題。běn lái luán yuè pái xiáng dì, zhèng kǒng jī qín bù jiè qī.本來鸞鸑排翔地，正恐羈禽不借棲。
桐竹连云阿阁西，脩茎浓叶蔽璇题。本来鸾鸑排翔地，正恐羁禽不借栖。
宋祁（998～1061）北宋文学家。字子京，安州安陆（今湖北安陆）人，后徙居开封雍丘（今河南杞县）。天圣二年进士，官翰林学士、史馆修撰。与欧阳修等合修《新唐书》，书成，进工部尚书，拜翰林学士承旨。卒谥景文，与兄宋庠并有文名，时称“二宋”。诗词语言工丽，因《玉楼春》词中有“红杏枝头春意闹”句，世称“红杏尚书”。...
