wén xīn bǎng ēn chú yì děng zhé chéng zì yǒng闻新榜恩除异等辄成自咏
lán shǔ céng dāo yì děng míng, dāng nián bù yǔ fù tiān tíng.兰署曾叨异等名，当年不与赋天庭。chén róng cǐ jì zhī lí jí, cán jiàn táng jiā qiān fó jīng.尘容此际支离极，惭见唐家千佛经。
wén xīn bǎng ēn chú yì děng zhé chéng zì yǒng聞新榜恩除異等輒成自詠
lán shǔ céng dāo yì děng míng, dāng nián bù yǔ fù tiān tíng.蘭署曾叨異等名，當年不與賦天庭。chén róng cǐ jì zhī lí jí, cán jiàn táng jiā qiān fó jīng.塵容此際支離極，慚見唐家千佛經。
兰署曾叨异等名，当年不与赋天庭。尘容此际支离极，惭见唐家千佛经。
宋祁（998～1061）北宋文学家。字子京，安州安陆（今湖北安陆）人，后徙居开封雍丘（今河南杞县）。天圣二年进士，官翰林学士、史馆修撰。与欧阳修等合修《新唐书》，书成，进工部尚书，拜翰林学士承旨。卒谥景文，与兄宋庠并有文名，时称“二宋”。诗词语言工丽，因《玉楼春》词中有“红杏枝头春意闹”句，世称“红杏尚书”。...
