xiáng jú guān shū ǒu chéng tóng shě庠局观书偶呈同舍
dù jiǎn shí pī luò àn chén, zhòu chuāng fēng lěng bīng chán jīn.蠹简时披落暗尘,昼窗风冷冰蟾津。bù xū cháng tàn fū chāi shì, kǒng yǒu lín fáng chán hé rén.不须长叹夫差事,恐有邻房儳和人。
xiáng jú guān shū ǒu chéng tóng shě庠局觀書偶呈同舍
dù jiǎn shí pī luò àn chén, zhòu chuāng fēng lěng bīng chán jīn.蠹簡時披落暗塵,晝窗風冷冰蟾津。bù xū cháng tàn fū chāi shì, kǒng yǒu lín fáng chán hé rén.不須長歎夫差事,恐有鄰房儳和人。
蠹简时披落暗尘,昼窗风冷冰蟾津。不须长叹夫差事,恐有邻房儳和人。
宋祁(998~1061)北宋文学家。字子京,安州安陆(今湖北安陆)人,后徙居开封雍丘(今河南杞县)。天圣二年进士,官翰林学士、史馆修撰。与欧阳修等合修《新唐书》,书成,进工部尚书,拜翰林学士承旨。卒谥景文,与兄宋庠并有文名,时称“二宋”。诗词语言工丽,因《玉楼春》词中有“红杏枝头春意闹”句,世称“红杏尚书”。...