guān lín rén mài bǐng dà shòu观邻人卖饼大售
chū rì guān mén zhào shàng jīng, fēn yáo wú suàn kè páo yíng.初日关门照上旌，芬肴无算客庖盈。běn yuán jiàn dà náng qián zú, bù fù huán jiā chàng wèi chéng.本源渐大囊钱足，不复还家唱渭城。
guān lín rén mài bǐng dà shòu觀鄰人賣餅大售
chū rì guān mén zhào shàng jīng, fēn yáo wú suàn kè páo yíng.初日關門照上旌，芬肴無算客庖盈。běn yuán jiàn dà náng qián zú, bù fù huán jiā chàng wèi chéng.本源漸大囊錢足，不複還家唱渭城。
初日关门照上旌，芬肴无算客庖盈。本源渐大囊钱足，不复还家唱渭城。
宋祁（998～1061）北宋文学家。字子京，安州安陆（今湖北安陆）人，后徙居开封雍丘（今河南杞县）。天圣二年进士，官翰林学士、史馆修撰。与欧阳修等合修《新唐书》，书成，进工部尚书，拜翰林学士承旨。卒谥景文，与兄宋庠并有文名，时称“二宋”。诗词语言工丽，因《玉楼春》词中有“红杏枝头春意闹”句，世称“红杏尚书”。...
