dá fàn cái jiàn hè tiǎn chéng zhǐ zhī zuò答梵才见贺忝承旨之作
yù shǔ chóng lái fǎng jiù yóu, pán táo shú biàn bì chéng qiū.玉署重来访旧游,蟠桃熟遍碧城秋。bù zhī shēn shì zhēn xiān wèi, shàng dào áo shān zuì shàng tou.不知身是真仙未,上到鳌山最上头。
dá fàn cái jiàn hè tiǎn chéng zhǐ zhī zuò答梵才見賀忝承旨之作
yù shǔ chóng lái fǎng jiù yóu, pán táo shú biàn bì chéng qiū.玉署重來訪舊遊,蟠桃熟遍碧城秋。bù zhī shēn shì zhēn xiān wèi, shàng dào áo shān zuì shàng tou.不知身是真仙未,上到鼇山最上頭。
玉署重来访旧游,蟠桃熟遍碧城秋。不知身是真仙未,上到鳌山最上头。
宋祁(998~1061)北宋文学家。字子京,安州安陆(今湖北安陆)人,后徙居开封雍丘(今河南杞县)。天圣二年进士,官翰林学士、史馆修撰。与欧阳修等合修《新唐书》,书成,进工部尚书,拜翰林学士承旨。卒谥景文,与兄宋庠并有文名,时称“二宋”。诗词语言工丽,因《玉楼春》词中有“红杏枝头春意闹”句,世称“红杏尚书”。...