诗文在线查询

huái ruán
淮壖

huái ruán rì mò fēng juǎn shā, huáng hūn fēi xuě rú luò huā.
淮壖日没风卷沙，黄昏飞雪如落花。
gū zhōu yǒu kè hán bù yǐn, yī zhěn guān péng yè yì jiā.
孤舟有客寒不饮，欹枕关篷夜忆家。
xuě fēi péng dǐ sǎ wǒ é, péng xì xū míng lái xiǎo sè.
雪飞篷底洒我额，篷隙虚明来晓色。
zhǐ píng bù bèi fēng sōu sōu, jīng qǐ kāi péng mǎn chuán bái.
纸屏布被风飕飕，惊起开篷满船白。
chuán tóu xuě zhòng zhé huáng lú, xià yǒu sù yàn jīng xiāng hū.
船头雪重折黄芦，下有宿雁惊相呼。
tiān hán sì yě wú xíng kè, dòng wò gū zhōu chóu dào zéi.
天寒四野无行客，冻卧孤舟愁盗贼。
yàn wén huái làng dǎ chuán shēng, yuán shàng fēng hào tiān zhèng hēi.
厌闻淮浪打船声，原上风号天正黑。
tǔ gāo yǐ dòng chūn yáng lái, ān dé cháng fēng sào wù kāi.
土膏已动春阳来，安得长风埽雾开。
huò rán tiān wài jiàn bái rì, wèi jūn guà xí líng qīng huái.
豁然天外见白日，为君挂席凌清淮。