tí huà niàn sì shǒu题画廿四首
qìng kǒu shān chá lǜ è méi, shēn hóng qiǎn bái yī shí kāi.磬口山茶绿萼梅，深红浅白一时开。fēn míng mán jǐn wéi píng lǐ, lòu chū jiā rén fěn miàn lái.分明蛮锦围屏里，露出佳人粉面来。
tí huà niàn sì shǒu題畫廿四首
qìng kǒu shān chá lǜ è méi, shēn hóng qiǎn bái yī shí kāi.磬口山茶綠萼梅，深紅淺白一時開。fēn míng mán jǐn wéi píng lǐ, lòu chū jiā rén fěn miàn lái.分明蠻錦圍屏裏，露出佳人粉麵來。
磬口山茶绿萼梅，深红浅白一时开。分明蛮锦围屏里，露出佳人粉面来。
唐寅（1470—1523），字伯虎，一字子畏，号六如居士、桃花庵主、鲁国唐生、逃禅仙吏等，汉族，南直隶苏州吴县人。明代著名画家、文学家。据传他于明宪宗成化六年庚寅年寅月寅日寅时生。他玩世不恭而又才气横溢，诗文擅名，与祝允明、文征明、徐祯卿并称“江南四大才子（吴门四才子）”，画名更著，与沈周、文征明、仇英并称“吴门四家”。...
