sù hé lóng shān dá guān sì yòng zhāng chéng dá míng bì jiān yùn
宿合龙山达观寺用张澂达明壁间韵
yóu shān dào chù bù nǐ chū, jǐ xiàng guān chéng wèn shān rù.
游山到处不拟出，几向官程问山入。
páng rén xiào wǒ dǐ yōu yōu, wǒ yì yīng yuán liáo wù wù.
旁人笑我底悠悠，我亦应缘聊兀兀。
píng shēng zuò shī jì dà qiǎo, dào cǐ zhēn chéng cháng wèi rào.
平生作诗忌大巧，到此真成肠胃绕。
shì jiāng gé bǐ bà chǔ shēng, yòu bìng náng zhōng cǐ shān shǎo.
试将阁笔罢楮生，又病囊中此山少。
rù shān yǐ pò shān zhōng yún, chū shān dìng fù sōng yá gēn.
入山已破山中云，出山定复松崖根。
hé lóng duān wèi cǐ dé míng, dá guān miào zhǐ yòu mò lùn.
合龙端为此得名，达观妙旨又莫论。
游山到处不拟出，几向官程问山入。旁人笑我底悠悠，我亦应缘聊兀兀。平生作诗忌大巧，到此真成肠胃绕。试将阁笔罢楮生，又病囊中此山少。入山已破山中云，出山定复松崖根。合龙端为此得名，达观妙旨又莫论。
