zài jīng nán yáng再经南阳
píng wú mò mò shī lóu tái, xī rì yóu rén luàn hòu lái.平芜漠漠失楼台,昔日游人乱后来。liáo luò qiáng kuāng chūn yù mù, shāo cán guān shù yǒu huā kāi.寥落墙匡春欲暮,烧残官树有花开。
zài jīng nán yáng再經南陽
píng wú mò mò shī lóu tái, xī rì yóu rén luàn hòu lái.平蕪漠漠失樓台,昔日遊人亂後來。liáo luò qiáng kuāng chūn yù mù, shāo cán guān shù yǒu huā kāi.寥落牆匡春欲暮,燒殘官樹有花開。
平芜漠漠失楼台,昔日游人乱后来。寥落墙匡春欲暮,烧残官树有花开。
郑谷(约851~910)唐朝末期著名诗人。字守愚,汉族,江西宜春市袁州区人。僖宗时进士,官都官郎中,人称郑都官。又以《鹧鸪诗》得名,人称郑鹧鸪。其诗多写景咏物之作,表现士大夫的闲情逸致。风格清新通俗,但流于浅率。曾与许裳、张乔等唱和往还,号“芳林十哲”。原有集,已散佚,存《云台编》。...