lì chūn rì léi立春日雷
chū dì bēn tíng biàn fā shēng, hán huā shuāi cǎo yì xīn róng.出地奔霆便发声,寒花衰草亦欣荣。tiān gōng zhǐ yào xīn qún tīng, bù děng chūn lái zhé yǐ jīng.天公只要新群听,不等春来蛰已惊。
chū dì bēn tíng biàn fā shēng, hán huā shuāi cǎo yì xīn róng.出地奔霆便發聲,寒花衰草亦欣榮。tiān gōng zhǐ yào xīn qún tīng, bù děng chūn lái zhé yǐ jīng.天公隻要新群聽,不等春來蟄已驚。
出地奔霆便发声,寒花衰草亦欣荣。天公只要新群听,不等春来蛰已惊。
方岳(1199~1262),南宋诗人、词人。字巨山,号秋崖。祁门(今属安徽)人。绍定五年(1232)进士,授淮东安抚司□官。淳□中,以工部郎官充任赵葵淮南幕中参议官。后调知南康军。后因触犯湖广总领贾似道,被移治邵武军。后知袁州,因得罪权贵丁大全,被弹劾罢官。后复被起用知抚州,又因与贾似道的旧嫌而取消任命。...