kè dǐ zhòu qǐn qǐ ér zhuī chéng
客邸昼寝起而追程
kè guǒ wú liáo jiǔ hé bìng, mèng huí nán běi mèi píng shēng.
客裹无聊久合并，梦回南北昧平生。
kǔ yín fēng yuè wéi tiān bìng, dú mào yān lán cù qù chéng.
苦吟风月唯添病，独冒烟岚促去程。
chéng wài zhū fēng yíng luò zhào, huā biān bái quǎn fèi liú yīng.
城外诸峰迎落照，花边白犬吠流莺。
ruǎn tú wèi yòng jiē piāo bó, zì yǒu gū yún shí cǐ qíng.
阮途未用嗟漂泊，自有孤云识此情。
“阮途未用嗟漂泊”出自宋代释绍嵩的《客邸昼寝起而追程》，诗句共7个字，诗句拼音为：ruǎn tú wèi yòng jiē piāo bó，诗句平仄：仄平仄仄平平平。
