jì sòng yī bǎi líng sì shǒu
偈颂一百零四首
wú jiāng fēng jí làng fān kōng, shēng jī fēng lín bàn yè zhōng.
吴江风急浪翻空，声击枫林半夜钟。
jīng qǐ kè chuán chén mèng pò, tà fān dà dì qù wú zōng.
惊起客船尘梦破，踏翻大地去无踪。
hán shān fǔ zhǎng, páng lǎo chuí xiōng.
寒山抚掌，庞老槌胸。
shǎo shì mén tíng kōng jì jì, níng hán gǔ lù lǜ tái fēng.
少室门庭空寂寂，凝寒古路绿苔封。
“踏翻大地去无踪”出自宋代释绍昙的《偈颂一百零四首》，诗句共7个字，诗句拼音为：tà fān dà dì qù wú zōng，诗句平仄：仄平仄仄仄平平。
