jì sòng yī bǎi líng sì shǒu
偈颂一百零四首
yǒu yī wù, quán jī yòng.
有一物,全机用。
chén láo zhī chóu, rú lái zhī zhǒng.
尘劳之俦,如来之种。
qīng ruò hóng máo qīng, zhòng ruò qiū shān zhòng.
轻若鸿毛轻,重若丘山重。
rǔ fēng xìn shǒu niān lái, diǎn pò láo shēng chén mèng.
乳峰信手拈来,点破劳生尘梦。
gāng bèi qiū chóng luò yè zhī, qīng shēng jiá yù hán,
刚被秋虫落叶知,清声戛玉寒,
cuì sè huáng jīn nòng.
翠色黄金弄。
suī rán bù zhí fēn wén,
虽然不直分文,
zhì dì jīn shēng, lìng rén jīng sǒng.
掷地金声,令人惊悚。
“虽然不直分文”出自宋代释绍昙的《偈颂一百零四首》,诗句共6个字,诗句拼音为:suī rán bù zhí fēn wén,诗句平仄:平平仄平平平。