shén shù cí
神树词
cūn xī dà shù gāo rù yún, shù gēn zuò wū cí wèi shén.
村西大树高入云,树根作屋祠为神。
cūn nóng sì shí cháng jì sài, dàn yuàn cháng yòu wú zāi tún.
村农四时常祭赛,但愿长幼无灾屯。
gèng qǐ fēng yǔ jiē tiáo shì, guān bù zhuī hū wú zī zéi.
更乞风雨皆调适,官不追呼无资贼。
liù chù fān zī bǎi gǔ chéng, bào shén zhī cì hé zhōng jí.
六畜蕃滋百谷成,报神之赐何终极。
wèn nóng dāng nián wèi shēng shù, cǐ shù zhī shén hé suǒ fù.
问农当年未生树,此树之神何所附。
tā shí cǐ shù xiǔ ér pū, shù shén yòu xiàng hé fāng qù.
它时此树朽而仆,树神又向何方去。
nóng xiào wú yán wú xiào nóng, zhuó jīng qīng wèi zhōng nán tóng.
农笑吾言吾笑农,濁泾清渭终难同。
“树根作屋祠为神”出自宋代释文珦的《神树词》,诗句共7个字,诗句拼音为:shù gēn zuò wū cí wèi shén,诗句平仄:仄平仄平平仄平。