chōng chán rén yǔ cuì shān chū gài qiú sòng
冲禅人与翠山出丐求颂
guī qù jiā shān xuě wèi xiāo, dào shí xuě hòu cuì léng gāo.
归去家山雪未消,到时雪后翠棱高。
huò rán zhí xià duàn sān jì, zhuō ěr gè zhōng chōu yī háo.
豁然直下断三际,卓尔个中抽一毫。
huà bō bù fáng yóu huàn hǎi, xū zhōu hé dàn jià jīng tāo.
化钵不妨游幻海,虚舟何惮驾惊涛。
yīn yuán chéng shú xiù shuāng shǒu, mò xué wú jiā bài jiǔ zāo.
因缘成熟袖双手,莫学吾家败酒糟。
“归去家山雪未消”出自宋代释正觉的《冲禅人与翠山出丐求颂》,诗句共7个字,诗句拼音为:guī qù jiā shān xuě wèi xiāo,诗句平仄:平仄平平仄仄平。