cì yùn
次韵
ér shí rén dào shì qí tóng, mò lù fān chéng ěr zǎo shui huàn ěr wēng.
儿时人道是奇童，末路翻成毦{澡氵换耳}翁。
yàn qù yàn lái cuī suì yuè, huā kāi huā luò gòng chūn fēng.
燕去燕来催岁月，花开花落共春风。
yǒu jīn bān bìn nán zhòng lǜ, wú jiǔ shuāi yán kěn lǐ shā.
有金斑鬓难重绿，无酒衰颜肯理煞。
mèng jìng rú jīn qīn lì guò, hé xū xué fó gèng tán kōng.
梦境如今亲历过，何须学佛更谈空。
“儿时人道是奇童”出自宋代舒岳祥的《次韵》，诗句共7个字，诗句拼音为：ér shí rén dào shì qí tóng，诗句平仄：平平平仄仄平平。
