yǒng zhuàn qí chuí sī hǎi táng
咏篆畦垂丝海棠
duó tāi jǐn dài réng tiān lì, jiè miàn fú róng tè tài qú.
夺胎锦带仍添丽，借面芙蓉特太癯。
shuì qù bù jīn chūn lù yā, zuì lái shuí qiàn xiǎo fēng fú.
睡去不禁春露压，醉来谁倩晓风扶。
cháng tiáo mò hèn wú xīn yè, xiān bàn hái néng zhe xì xū.
长条莫恨无新叶，纤瓣还能著细须。
huǒ jí tí yú huā xià yǐn, míng cháo qiān diǎn luàn qīng wú.
火急提鱼花下饮，明朝千点乱青芜。
“醉来谁倩晓风扶”出自宋代舒岳祥的《咏篆畦垂丝海棠》，诗句共7个字，诗句拼音为：zuì lái shuí qiàn xiǎo fēng fú，诗句平仄：仄平平仄仄平平。
