rú jìng fá zhú jià guò qiáng pú táo duàn zhú chā dì fù shēng zhī yè dì zhù xù
如镜伐竹架过墙葡萄断竹插地复生枝叶地住序
wèi yǐn hán téng yán wǎn cuì, shì zāi bì yù dòng hé hèn.
为引寒藤延晚翠,试栽碧玉动和恨。
fēng shāo yī jiù shēng xū lài, lóng zé xiāng jiāng tiān guò sūn.
风梢依旧生虚籁,龙择相将添过孙。
lín yuè guò tíng kuī duàn yǐng, chá yān rùn sè dào tí hén.
林月过庭窥断影,茶烟润色到啼痕。
tāng xiū lì zǎo tí hái piān, jù yè yīng duō cǐ chù fān.
汤休丽藻题还篇,具叶应多此处繙。
“风梢依旧生虚籁”出自宋代宋无的《如镜伐竹架过墙葡萄断竹插地复生枝叶地住序》,诗句共7个字,诗句拼音为:fēng shāo yī jiù shēng xū lài,诗句平仄:平平平仄平平仄。