jiǎn cháng cì lì yī shǒu
简常次立一首
wén zhāng chén bǐ lǎn xiáng lùn, lì shù cū wú mèi jiù wén.
文章尘粃懒详论，吏术粗芜昧旧闻。
dùn bèi kāng zhuāng shū yì bù, jīng qiáng shěng sì chēng gōng sūn.
钝惫康庄输轶步，精强省寺称公孙。
zī xū guó jì shén zī lüè, huō zé róng róng zhuàng gǎn fān.
咨吁国计神资略，嚄唶戎容壮扞藩。
duō duō shū chī gōng shì xián, chán míng guān liǔ mèng yú hún.
咄咄书痴公事閒，蝉鸣官柳梦余魂。
“精强省寺称公孙”出自宋代苏籀的《简常次立一首》，诗句共7个字，诗句拼音为：jīng qiáng shěng sì chēng gōng sūn，诗句平仄：平平仄仄平平平。
