wǎn zhōu nán fū sì bù
挽周南夫寺簿
yù sì píng fǎn zhù, yí cáo bù zhèng míng.
狱寺平反助,仪曹簿正明。
jiā yóu xīn rù gào, tiān yǔ zhòng ēn róng.
嘉猷新入告,天语重恩荣。
qǐ zhì fāng rú cǐ, lùn gōng bǎi wèi chéng.
起滞方如此,论功百未成。
máng máng tiān lǐ mèi, tàn xī hèn nán píng.
茫茫天理昧,叹惜恨难平。
“茫茫天理昧”出自宋代孙应时的《挽周南夫寺簿》,诗句共5个字,诗句拼音为:máng máng tiān lǐ mèi,诗句平仄:平平平仄仄。