chūn kǔ fēng yǔ
春苦风雨
dōng jūn shǐ zào jiā, jī lěi yì bù xì,
东君始造家,积累亦不细,
yī cóng qián yáng xìng, huáng zhōng běn gēn dì.
一从潜阳兴,黄钟本根蒂。
èr shí sì xìn fēng, yǐ yǒu cǐ hóng cuì,
二十四信风,以有此红翠,
rú hé zòng piāo bài, bù zuò bāo sāng jì.
如何纵飘败,不作苞桑计。
fēng yǔ bù lìng zǐ, háo měng dàn shì yì.
风雨不令子,豪猛但适意。
wàn zǐ zá qiān hóng, yòng gōng yī rì fèi.
万紫杂千红,用供一日费。
yī rì fèi shàng kě, jīn chǐ bù shǎo zhì.
一日费尚可,矜侈不少置。
qǐ wéi kùn fāng fēi, sāng má yì qiáo cuì.
岂惟困芳菲,桑麻亦憔悴。
gōu chéng fú xīn yāng, dàng yáo shī shēng yì.
沟塍浮新秧,荡摇失生意。
wú nǎi dà shāng hé, xíng bài nǎi wēng shì.
无乃大伤和,行败乃翁事。
yuàn yán qī shǎo ān, bǎi wù sī tǔ qì.
愿言期少安,百物思吐气。
wú bù ruò sòng chán, wéi tú bǎo zhōng suì.
吾不若讼谗,唯图保终岁。
“万紫杂千红”出自宋代王洋的《春苦风雨》,诗句共5个字,诗句拼音为:wàn zǐ zá qiān hóng,诗句平仄:仄仄平平平。