hé zhāng zhōng dà
和张中大
yì xī kāi yuán yè yàn tú, jǐn wèi fāng zhàng yù wèi hú.
忆昔开元夜宴图，锦为方丈玉为壶。
dàn kuā běi lǐ lóu chuī dí, shuí wèn cháng ān mǐ shèng zhū.
但夸北里楼吹笛，谁问长安米胜珠。
shì qù qiān lián nán xuě chǐ, chóu lái péi fèng zhǎng shuāng xū.
事去牵连难雪耻，愁来陪奉长霜须。
tù yuán yán xué jiē shí yàn, yī dòu qīng jīng guò kè fú.
兔园岩穴皆时彦，一斗青精过刻符。
“谁问长安米胜珠”出自宋代王洋的《和张中大》，诗句共7个字，诗句拼音为：shuí wèn cháng ān mǐ shèng zhū，诗句平仄：平仄平平仄仄平。
