sān yuè shí qī rì yè zuì zhōng zuò
三月十七日夜醉中作
qián nián kuài jīng dōng hǎi shàng, bái làng rú shān jì háo zhuàng
前年脍鲸东海上,白浪如山寄豪壮;
qù nián shè hǔ nán shān qiū, yè guī jí xuě mǎn diāo qiú.
去年射虎南山秋,夜归急雪满貂裘。
jīn nián cuī tuí zuì kān xiào, huá fà cāng yán xiū zì zhào.
今年摧颓最堪笑,华发苍颜羞自照。
shéi zhī dé jiǔ shàng néng kuáng, tuō mào xiàng rén shí dà jiào.
谁知得酒尚能狂,脱帽向人时大叫。
nì hú wèi miè xīn wèi píng, gū jiàn chuáng tóu kēng yǒu shēng.
逆胡未灭心未平,孤剑床头铿有声。
pò yì mèng huí dēng yù sǐ, dǎ chuāng fēng yǔ zhèng sān gēng.
破驿梦回灯欲死,打窗风雨正三更。
“华发苍颜羞自照”出自宋代陆游的《三月十七日夜醉中作》,诗句共7个字,诗句拼音为:huá fà cāng yán xiū zì zhào,诗句平仄:平仄平平平仄仄。