rù shān chéng sūn shǐ jūn
入山呈孙使君
píng shēng lǎn màn qǐ néng gāng, shēn wài wēi guān shì màn láng.
平生懒慢岂能刚，身外微官似漫郎。
bù guài xián jū wèi xiāo kě, hé láo duō zhuó běn xǐng kuáng.
不怪閒居为消渴，何劳多酌本醒狂。
xuě qíng yù shì chuān yún lǚ, bèi lěng réng xún pù rì chuáng.
雪晴欲试穿云履，背冷仍寻曝日床。
wèi xiǎng qí niú pò shān bì, wǎn fēng chuī dí yě méi xiāng.
为想骑牛破山碧，晚风吹笛野梅香。
“背冷仍寻曝日床”出自宋代袁说友的《入山呈孙使君》，诗句共7个字，诗句拼音为：bèi lěng réng xún pù rì chuáng，诗句平仄：仄仄平平仄仄平。
