tóng zhāng suí zhōu fù kuài jī zhū zǐ róng xí shàng dān guì
同张随州赋会稽朱子荣席上丹桂
yuè é shī zhū xiǎo liú cán, tiān fēng chuī shàng guì shù duān.
月娥施朱小留残,天风吹上桂树端。
yè yóu qiáng xiàng hù gù lǜ, huā dú duō qíng rǎn yú dān.
叶犹强项护故绿,花独多情染余丹。
yè lái shuí jiè xiū yuè fǔ, hé gēn chuò chē huàn dāo yǔ fán shì kàn.
夜来谁借修月斧,和根{辍车换刂}与凡世看。
shì rén bù shí tiān shàng zhǒng, zuì yǎn huǎng hū hún míng màn.
世人不识天上种,醉眼恍惚魂溟漫。
wǒ cháng làng zuò zhé guì kè, jīng jiàn shì yǔ dān kū bān.
我尝浪作折桂客,惊见似与丹窟般。
zhǔ rén mián huā shú fēng yùn, děng shì xìng zhū jù kě guān.
主人眠花熟风韵,等是姓朱俱可观。
kuàng féng wèn zì zài jiǔ kè, bù fáng wèi huā lǐ bēi pán.
况逢问字载酒客,不妨为花理杯盘。
shǎng zhě mò dàn wàn yù tuō, huā dào yè shēn bù jīn hán.
赏者莫惮腕欲脱,花到夜深不禁寒。
“不妨为花理杯盘”出自宋代曾丰的《同张随州赋会稽朱子荣席上丹桂》,诗句共7个字,诗句拼音为:bù fáng wèi huā lǐ bēi pán,诗句平仄:仄平仄平仄平平。