jì sòng yī bǎi líng sì shǒu
偈颂一百零四首
tiān dì bù rén, yǐ wàn wù wèi chú gǒu.
天地不仁,以万物为刍狗。
shèng rén bù rén yǐ bǎi xìng wèi chú gǒu.
圣人不仁以百姓为刍狗。
zhǔ zhàng zǐ bù rén yǐ sān shì zhū fó lì dài zǔ shī sì shèng liù fán wèi chú gǒu.
拄杖子不仁以三世诸佛历代祖师四圣六凡为刍狗。
huà yù chūn yáng zhào yù qián, cuī cán shuāng xuě píng líng hòu.
化育春阳照妪前,摧残霜雪凭陵后。
jié hè xù fú, zhé héng pōu dòu.
截鹤续凫,折衡剖斗。
lì jìn shén pí kùn bì gēn, xiào pò tā rén kǒu.
力尽神疲困壁根,笑破他人口。
“以万物为刍狗”出自宋代释绍昙的《偈颂一百零四首》,诗句共6个字,诗句拼音为:yǐ wàn wù wèi chú gǒu,诗句平仄:仄仄仄仄平仄。