yù chōng hé xiān shēng
遇冲和先生
chōng hé shēng hé dài, huò wèi yóu dōng míng.
冲和生何代,或谓游东溟。
sān mìng yè jīn diàn, yī yán bài yín qīng.
三命谒金殿,一言拜银青。
zì yún duō fāng shù, wǎng wǎng tōng shén líng.
自云多方术,往往通神灵。
wàn shèng qīn wèn dào, liù gōng wú gǎn tīng.
万乘亲问道,六宫无敢听。
xī qù xiàn xiāo hàn, jīn lái dǔ yí xíng.
昔去限霄汉,今来睹仪形。
tóu dài hé niǎo guān, shǒu yáo bái hè líng.
头戴鹖鸟冠,手摇白鹤翎。
zhōng rì yǐn chún jiǔ, bù zuì fù bù xǐng.
终日饮醇酒,不醉复不醒。
cháng yì jī míng shān, měi sòng xī shēng jīng.
常忆鸡鸣山,每诵西升经。
fǔ bèi niàn lí bié, yī rán chū hù tíng.
拊背念离别,依然出户庭。
mò jiàn jīn rú cǐ, céng wèi yī kè xīng.
莫见今如此,曾为一客星。
“依然出户庭”出自唐代高适的《遇冲和先生》,诗句共5个字,诗句拼音为:yī rán chū hù tíng,诗句平仄:平平平仄平。