dōng fēng tíng tóng liú tài zhēn gè fù yī wù dé chuí jiàn téng
东峰亭同刘太真各赋一物得垂涧藤
hán jiàn liú bù xī, gǔ téng zhōng rì chuí.
寒涧流不息，古藤终日垂。
yíng fēng réng wèi dìng, fú shuǐ gèng xiāng yí.
迎风仍未定，拂水更相宜。
xīn huā yǔ jiù yè, wéi yǒu yōu rén zhī.
新花与旧叶，惟有幽人知。
“惟有幽人知”出自唐代袁傪的《东峰亭同刘太真各赋一物得垂涧藤》，诗句共5个字，诗句拼音为：wéi yǒu yōu rén zhī，诗句平仄：平仄平平平。
