yì yù
弈喻
yǔ guān yì yú yǒu rén suǒ, yī kè shù bài, chī qí shī suàn, zhé yù yì zhì zhī, yǐ wéi bù dǎi jǐ yě.
予观弈于友人所,一客数败,嗤其失算,辄欲易置之,以为不逮己也。
qǐng zhī, kè qǐng yǔ yǔ duì jú, yǔ pō yì zhī.
顷之,客请与予对局,予颇易之。
fǔ xià shù zi, kè yǐ dé xiān shǒu.
甫下数子,客已得先手。
jú jiāng bàn, yǔ sī yì kǔ, ér kè zhī zhì shàng yǒu yú.
局将半,予思益苦,而客之智尚有余。
jìng jú shù zhī, kè shèng yǔ shí sān zi, yǔ nǎn shén, bù néng chū yī yán.
竟局数之,客胜予十三子,予赧甚,不能出一言。
hòu yǒu zhāo yǔ guān yì zhě, zhōng rì mò zuò ér yǐ.
后有招予观弈者,终日默坐而已。
jīn zhī xué zhě, dú gǔ rén shū, duō zī gǔ rén zhī shī yǔ jīn rén jū, yì lè chēng rén shī.
今之学者,读古人书,多訾古人之失;与今人居,亦乐称人失。
rén gù bù néng wú shī, rán shì yì dì yǐ chù, píng xīn ér dù zhī, wú guǒ wú yī shī hū? wú néng zhī rén zhī shī ér bù néng jiàn wú zhī shī, wú néng zhǐ rén zhī xiǎo shī ér bù néng jiàn wú zhī dà shī.
人固不能无失,然试易地以处,平心而度之,吾果无一失乎?吾能知人之失而不能见吾之失,吾能指人之小失而不能见吾之大失。
wú qiú wú shī qiě bù xiá, hé xiá lùn rén zāi! yì zhī yōu liè yǒu dìng yě, yī zhāo zhī shī, rén jiē jiàn zhī, suī hù qián zhě bù néng huì yě.
吾求吾失且不暇,何暇论人哉!弈之优劣有定也,一着之失,人皆见之,虽护前者不能讳也。
lǐ zhī suǒ zài, gè shì qí suǒ shì, gè fēi qí suǒ fēi, shì wú kǒng zǐ, shuí néng dìng shì fēi zhī zhēn? rán zé rén zhī shī zhě wèi bì fēi děi yě, wú zhī wú shī zhě wèi bì fēi dà shī yě, ér bǐ cǐ xiāng chī wú yǒu yǐ shí, céng guān yì zhě zhī bù ruò yǐ!.
理之所在,各是其所是,各非其所非,世无孔子,谁能定是非之真?然则人之失者未必非得也,吾之无失者未必非大失也,而彼此相嗤无有已时,曾观弈者之不若已!。
“吾能指人之小失而不能见吾之大失”出自清代钱大昕的《弈喻》,诗句共15个字,诗句拼音为:wú néng zhǐ rén zhī xiǎo shī ér bù néng jiàn wú zhī dà shī,诗句平仄:平平仄平平仄平平仄平仄平平仄平。